Voor ouderbegeleiders & opvoedondersteuners

Recensie 'In huis en hart'

'In huis en hart. Interviews met pleegouders' door Tim de Jong | Uitgeverij Van Gorcum in co-productie met Mobiel: tijdschrift voor pleegzorg | 178 pagina's | Recensie door Gé Haans

 

 

De auteur van deze pleegzorgbundel, Tim de Jong, is pleegvader en daarnaast was hij betrokken bij de opleiding van aspirant pleegouders. De Jong interviewde voor dit boek 18 pleegouders. Het resultaat is terug te lezen in 18 verhalen die tezamen een fraaie doorsnede geven van het pleegzorglandschap.

De auteur heeft er voor gekozen de verschillende vormen van pleegzorg te portretteren: crisispleegzorg, langdurige pleegzorg, de deeltijdvariant, de specialistische pleegzorg, netwerk- en bestandsplaatsingen en dat alles in zowel het vrijwillige als het justitiële kader. De belangrijkste thema’s die de revue passeren zijn:

Het motief voor pleegouderschap

De gevolgen voor het gezin en de eigen kinderen

Reacties uit de eigen omgeving van pleegouders

De samenwerking met de ouders van de kinderen

Afscheid nemen en loslaten

Sommige interviews springen er uit. Zoals het verhaal van Saskia Poldervaart, de onlangs overleden feministe, politicologe en docente vrouwenstudies. Zij ving eind 60-er jaren Manon op, een kind uit haar omgeving en ontwikkelde zo’n sterke band met haar dat zij op het einde van haar verhaal concludeert dat er geen verschil meer was tussen het biologische en niet-biologische ouderschap. Diezelfde conclusie trekt Lydia Rood, kinderboekenschrijfster met betrekking tot haar moedergevoel voor pleegzoon Joshua, ondanks het feit dat het joch rond zijn puberteit uit haar zicht is verdwenen. Tenslotte het verhaal van Aad en Ron, 2 pleegvaders. In 1992 werden hun ervaringen met het pleegouderschap reeds vastgelegd in de documentaire ‘’twee vaders’’. Al 25 jaar zorgen zij voor pleegkinderen en In 2007 ontvingen zij hiervoor een Koninklijke onderscheiding. Beide pleegvaders hopen sindsdien op een ligstoel in de hemel.

 

Tim de Jong is er in geslaagd 18 goed toegankelijke pleegzorgverhalen te bundelen. Uit die verhalen spreekt respect zowel voor pleegouders als voor de eigen ouders van de betrokken pleegkinderen. Jammer van de keuze voor de eentonige zwart-wit layout bij een onderwerp dat zich allerminst kenmerkt door oubolligheid, maar zich juist onderscheidt in zijn veelkleurigheid.

Bij elkaar een bruikbare informatiebron voor (aspirant)pleegouders en een ode aan het pleegouderschap.

 

Gé Haans