Voor ouderbegeleiders & opvoedondersteuners

[Column 22/1] (G)een gekke vraag

‘Het is misschien een beetje een gekke vraag, maar ik stel hem toch maar.’ Een frons in haar voorhoofd. ‘Gekke vragen bestaan niet in mijn les, dus kom maar op,’ zeg ik lachend. Het is vrijdagmiddag half vijf. Sommige studenten staren naar buiten, hun gedachten dwalen al af naar het weekend. Deze goedlachse, nieuwsgierige pabostudent laat haar hersenen nog even kraken. Ze is niet van plan los te laten voordat ze de dynamiek van het bufferschema echt begrijpt.

‘Wat ik me afvraag…,’ zegt ze. ‘Kun je dat bufferschema bijvoorbeeld ook betrekken op mijn werk als juffrouw?’ Zonder te wachten op mijn antwoord, vervolgt ze haar verhaal. ‘Kijk, ik sta voor de klas. Ik heb de opdracht om de kinderen van alles te leren. Daar moet ik als juf dan weer allerlei dingen voor kunnen. Ik moet bijvoorbeeld orde houden en zorgen dat alle kinderen actief blijven. En dan zijn er de omstandigheden: steeds vollere klassen, werkdruk, bezuinigingen, veeleisende ouders en kinderen die speciale aandacht nodig hebben. En hoe houd ik dat nu allemaal vol? Door de buffers!’ Ze lacht. Een aantal studenten kijkt op. ‘Als de samenleving solidair is met mijn beroep als juf, mijn collega’s mij ondersteunen en ik bijvoorbeeld een stagiair heb die mij helpt in de klas, dan staat dat voor de solidaire gemeenschap en een goede taakverdeling.’

Haar ogen glijden over het bufferschema dat uitgeprint voor haar ligt. Even is ze stil. Haar wijsvinger gaat de lucht in. ‘Oh ja! Als het mij dan lukt om van een afstandje te kijken naar hoe ik voor de klas sta en bedenk wat ik anders kan doen, dan neem ik de metapositie in. En als ik zo nu en dan succesmomentjes heb voor de klas dan zijn de goede juf-ervaringen ook gedekt. Als al die buffers aanwezig zijn, is mijn werk goed vol te houden. Maar in de praktijk is dat helaas niet altijd zo.’

Hardop denkt ze verder. ‘Tja, wat wilde ik hier nou eigenlijk mee zeggen?’ Haar buurvrouw haakt in. ‘Als een meester of juf vastloopt voor de klas, zou je dus eigenlijk moeten kijken welke buffers niet geactiveerd zijn. Net zoals je dat met ouders doet die vastlopen met het opvoed-gebeuren.’ ‘Ja, precies… dat.’ De student kijkt mijn kant op. ‘Eigenlijk zijn de overeenkomsten tussen leerkrachten en ouders groter dan de verschillen. Ze hebben allebei behoefte aan steun en solidariteit om het vol te houden op de werkvloer. Nu snap ik die veeleisende ouders toch weer een stukje beter,’ besluit ze haar verhaal met een zucht.

‘Ik zei toch dat gekke vragen niet bestaan,’ zeg ik met een glimlach.

 

Maartje van Amsterdam is docent Social Work Hogeschool Leiden, trainer, gezinsbegeleider.
Mail: amsterdam.m@hsleiden.nl